Ζήνιος

Ζήνιος, -α, -ον (Α)

φρ. «Ζήνιον ὕδωρ» — το νερό τής βροχής.

[ΕΤΥΜΟΛ. < Ζήν, αρχαιότερος τ. αιτ. (= Δία) τού Ζευς + κατάλ. -ιος].